21 Nisan 2011 Perşembe

belki ağlarsam geçer...



Zannederdim aşkımı bir şûha bağlarsam geçer
Yâr eliyle yâremi bir kerre dağlarsam geçer
Bitmiyor âh-ü figanım bülbül-i şeydâ gibi
Geçmiyor gülmekle hüznüm, belki ağlarsam geçer

Rüştü Büngül’ün sözleri 1934 yılında Ferahnak makamında şarkı olmuş. Bestecisi; Selahattin Pınar. Hafız Kemal güfteyi muhtemel 5-6 yıl önce Nevâ makamında gazel olarak plaklara okumuş. Nevâ erkek sesine hayli uygun düşen, gazelhan ve hanendelerin tercihi bir makamdır. Gazel plaklarına baktığınızda Nevâ makamın yaygın olarak tercih edildiği görülür. Hafız Kemal muhtemelen Şimşir-i Nigâhın gazelinin topladığı büyük ilgi üzerine bir tempolu gazel icrası daha denedi ve bunu da Nevâ makamında tertip etti. Özellikle 30’lu yıllardan sonra büyük ilgi gören “tempolu gazel” türünün başarılı bir örneği. Güfte içeriği ile bütünleşen nameler dokunaklı. Saz topluluğuna öncülük eden ve icraya önemli katkılarda bulanan kemanın (büyük olasılıkla Sadi Işılay) gazelin başarısında ki payı büyük. Hafız Kemal’in çocuklarına bıraktığı kendi arşivinden bir plak...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder