şehadet

Ben böyle esen bir rüzgar görmedim. Nerdeyse atlayacağım ona karışmak için
Rüzgara karışmak da ne?
Rüzgara karışılır mı?
Niye olmasın?

Şimdi şöyle bir şey var. Ümmü Nur, İstanbul'a gelmiş. Yarın dönecek mi neymiş. Ama görüşmeye hiç gidesim yok. Sürekli birileriyle vedalaşmaktan bıktım. Sürekli onların gitmesinden ve benim gidemememden bıktım.
Bak, Esma da gitti. Hem de şehadetle. Ben de hala burda oturmuş "Yok şöyle, yok böyle"
Hadi ordan ben!
Ben aslında giderim de ayakkabım yok
Cidden!

Bu kadar gideyim diye diye çırpınıyorum
Allah en nihayetinde beni cennete fırlatsa Esma'ların yanına
Mümkün mü Ya Mucîbe'd deâvat