6 Aralık 2010 Pazartesi

hâfî...hâfî

Ey Bişr-i Hâfî!
Çamurun içinden kaldırdığın, öpüp kokladığın kelime hatırına
O kelimenin kâinata yüklediği mana hatırına söyle
Sen ayıkken de sarhoşluğunu tatmadın mı aşk-ı ilahinin
Ve çamuru temizlediğin gibi bulduğun kâğıttan
Rabbin de pak eylemedi mi geçmişini
Sahi Bişr, hayâ ederek giymedinse ayakkabı
Çamurlu yolları bu kez çıplak ayak adımladıysan
Bize adımların sayısınca ahu efgan düşmez de ne olur?

1 yorum:

  1. Heyhat!bize yanmak düşer,bize başımızı yerden kaldıramamak düşer,bize nedamet düşer.
    ve realitenin nirengi noktası şu ki;bize yalnız ve ancak ve sadece ve mutlaka va şüphesiz ALLAH yeter!
    garisi laf-ı güzaf,gerisi kıyl-u kal...garisinden birisi yani ki ben,hiç ender hiç....

    YanıtlaSil